Wiele osób dąży do Przebudzenia Duchowego i Oświecenia, szukając prawdy oraz szczęścia w życiu na Ziemi. Warto zadać sobie pytanie, co to takiego to przebudzenie duchowe i oświecenie, jak rozumieć te określenia? Sądzę że;
Przebudzenie duchowe to rodzaj rozszerzającej się świadomości, jej nowy wyraz, nagle dostrzega się coś więcej, taki człowiek zaczyna rozumieć prawa natury, stworzenia, istnienia, współdziałania z kosmosem, połączenia z tym wszystkim co dobre i wzniosłe, współuczestniczenie w stworzeniu i tworzeniu życia. Działania tej osoby zmieniają się, poznaje swoje ograniczenia i jednocześnie ich całkowity brak. Ograniczenia w rozwoju ego-jednostki i złych przyzwyczajeń, nawyków, czynów,przekraczaniem cienkiej linii między dobrem a złem. Zdecydowanie zaczyna opowiadać się i czuć przynależność po tzw. białej stronie. Czuje brak ograniczeń w swoim pozytywnym działaniu, współdziałaniu z innymi po jasnej stronie światła, rozwoju i przynależności do większej części stworzenia. Pozbywa się ograniczeń materialnych i konsumpcyjnych, jednocześnie dobrze działając na polu materialnym, które staje się wsparciem w działaniu a nie obsesją, przyzwyczajeniem i potrzebą kumulacji posiadania. W przebudzeniu duchowym świadomość budzi się i jest nieco przesuwana na nowe obszary, dotąd niezagospodarowane, ale osoba przechodząca ten proces , ma wciąż wiele niejasności.
Oświecenie jest to ciągła gotowość, ciągły stan udoskonalania siebie, zatem ciągły ruch we własnej świadomości i rozwoju osobisto – duchowym. Wyciąganie wniosków ze swoich doświadczeń życiowych, przekształcanie ich na wzbogacającą siłę twórczą i duchową. Dążenie do ciągłego stanu harmonii wewnętrznej i zewnętrznej, która jest stanem panującym we Wszechświecie. Łączenie się z nieograniczonym polem informacji, po który można sięgać w sposób ciągły. Współpraca na różnych polach działania z innymi formami istnienia, w celu szerzenia prawdy, harmonii, dobra, pokoju i miłości. Jest to stan który nie posiada końca, ponieważ dusza cały czas się rozwija i przechodzi na różne etapy istnienia i współpracy. Poznanie swoich słabych stron które przekształca się na mocne ogniwa, a zalety potęguje, przy tym będąc skromnym i w sposób normalny, pozytywny współdziałając z innymi ludźmi. Ego i wywyższanie się ponad innych nie ma tu miejsca, ponieważ nie jest to istotne, nie ma racji bytu, zastępuje je poczucie przynależności do ogółu, wewnętrznego spokoju, skromnej pewności siebie. Wielkość jednostki nie jest dążeniem samym w sobie, nie ma takich potrzeb, a osiągnięcia zawodowe i materialne pomagają realizować pozytywne cele.
…… „Tajemnicę woli swojej aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, ci jest na niebiosach i to co na ziemi w nim”….. (Efez. 1, 10)
Aby takie stany osiągnąć można stosować różne metody rozwoju osobistego i duchowego. Do jednych z nich należy koherencja serca, czyli harmonia wewnętrzna serca i umysłu. Taki sam stan spokoju i równowagi w myślach – pozytywnym myśleniu, jak i w sercu – pozytywnych emocjach. Serce i mózg to dwa największe generatory energii w ciele człowieka, jeśli równomiernie ze sobą współdziałają, następuje stan harmonii wewnętrznej która przenosi się na energię zewnętrzną- aurę i wysyłanie jej w eter . A tym samym zostaje do życia człowieka, przyciągane to co się wysyła, zgodnie z tezą – „co wysyłasz to dostajesz”, ” jak na górze tak na dole”. Jeśli taki stan energetyczny utrzymuje się przez dłuższy czas, to życie na wielu polach działania ulega poprawie, harmonizuje się, człowiek czuje się zrealizowany i szczęśliwy. Stan koherencji serca może doprowadzić do uzdrowień na polu fizycznym z wielu ciężkich chorób, kłopotów, ograniczeń, blokad. Może znacznie poprawić samorealizacje człowieka w wielu aspektach, także materialnych. Wymaga to oczywiście zaangażowania, ciągłości i konsekwencji w działaniu, wzmożonej pracy z samym sobą, ale efekty są tego warte.
W następnej części napiszę w sposób techniczny i praktyczny jak taki stan osiągnąć, jakie techniki – ćwiczenia są efektywne. Powodzenia w działaniu:-)
M.T.
