Naukowcy właśnie stworzyli kryształy pamięci, podobne do tych, które oglądaliśmy w w komiksach i filmie o Supermanie. To już nie komiksowa fikcja tylko technologia 5D.
Naukowcy z Uniwersytetu Southampton zrobili spory krok w tworzeniu urządzeń przechowujących dane. To nowy typ dysku optycznego 5D.
Badacze z ORC (Optoelectronics Research Centre) wynaleźli właśne sposób zapisywania i odczytu pięciowymiarowych danych (5D) za pomocą zapisywania femtosekundowym (ultrakrótkim) laserem.
– Opracowaliśmy pamięć ze szkła, na której nasze dane będą mogły trwać wiecznie. Może to stać się bardzo bezpieczną formą przenośnej pamięci – powiedział Martynas Beresna z wydziału optoelektroniki Uniwersytetu w Southampton .
Naukowcy z Uniwersytetu w Southampton dokonali przełomu, jeśli chodzi o rozwój pamięci masowej. Kryształy pamięci stworzone przez nich, mogą zaowocować w niedalekiej przyszłości nowym, lepszym standardem przechowywania danych.
360 TB pojemności, odporność na 1000 stopni ciepła i biliony lat trwałości.
 Korzystając z nanostrukturowego szkła, naukowcy z Optoelectronics Research Centre (ORC) opracowali proces zapisywania i odczytywania pięciowymiarowych danych przy pomocy femtosekundowego lasera. |
W praktyce oznacza to, że taki kryształ miałby pojemność 360 terabajtów, byłby odporny na bardzo wysokie temperatury (do 1000 stopni °C), a jego trwałość, razem z tym trwałość zapisanych na nim danych, byłaby w praktyce… wieczna. Jak deklarują naukowcy, przy temperaturze nie przekraczającej 190 °C zapisane w ten sposób dane przetrwają 13,8 miliarda lat.
Takim nośnikiem zainteresowani byliby… wszyscy, którzy pracują z ogromnymi zbiorami danych. Jak na razie naukowcy z Uniwersytetu w Southampton zapisali na szkle Uniwersalną Deklarację Praw Człowieka, Biblię Króla Jerzego, Optykę Newtona i Magna Cartę.
Technologia 5D została pierwszy raz zaprezentowana testowo w roku 2013. Nagrano na niej wtedy 330-kilobajtowy plikt tekstowy. Obecnie na dysku 5D zapisano też Deklarację Praw Człowieka, Optykę Newtona oraz Biblię Króla Jakuba. Dokumenty te nagrano ultraszybkim laserem, który generował niezwykle krótkie i intensywne impulsy świetlne. Dysk z tymi osiągnięciami ludzkości przekazano UNESCO.
Zapis na szkle odbywa się przy użyciu ultraszybkiego lasera, który wysyła bardzo krótkie i silne impulsy światła. Impulsy zapisywane są na trzech warstwach nanostrukturalnych „kropek”, oddzielonych od siebie warstwą o grubości pięciu mikrometrów (mikrometr to jedna milionowa metra). Tak wypalone „kropki” zmieniają sposób, w jaki przez kryształ przepuszczane jest światło, tym samym umożliwiając odczyt zapisanych tam danych przy pomocy połączenia mikroskopu i polaryzera.
Naukowcy obecnie szukają partnerów biznesowych, którzy byliby w stanie wesprzeć swoim kapitałem dalsze badania i opracowanie technologii masowej produkcji nośników tego typu.
Źrodło;
news.google
